رنو مگان GT جدید به موج هاچبک های داغ پیوسته اما آیا این خودرو میتواند از پس دو رقیب دیگر خود یعنی کیا سید GT و اشکودا اکتاویا vRS بربیاید؟
البته که هرکسی خواهان هیجانهای زیاد رانندگی و هندلینگ درگیر کننده نیست. این دو فاکتور را هاچبک های داغ با فدا کردن برخی موارد دیگر به راننده اعطا میکنند. برخی افراد پرفورمنس و هیجان را با سواری راحت یا مصرف سوخت اقتصادی عوض نمیکنند و دنبال لذتی ناب هستند.
سال گذشته که ما رنو مگان GT 220 را در برابر پژو 308 GT و کیا Cee’d GT قرار دادیم قافیه را به این دو حریف واگذار کرد. اما حالا مگان نفس تازه کرده و پس از واردکردن شکستی سخت به واکسهال آسترا، هماکنون در برابر دو رقیب خود یعنی کیا Cee’d GT و اشکودا اکتاویا vRS قرار گرفته است.
کیا به تازگی محصول خود را به روز کرده است. اشکودا نیز همانند رنو از پیشرانهی توربو و گیربکس دوکلاچه در اکتاویا سود برده است. خودروی جدید از سیستم فرمان پذیری هر چهارچرخ برای افزایش چسبندگی بهره مند است. رنو از برخی تکنولوژیهایی سود برده که تنها در خودروهایی نظیر پورشه و فراری در دسترس هستند.
خب اگر بخواهید هاچبکی آتشین با ترکیبی مناسب از سرعت، کاربردی بودن و مصرف سوخت مناسب انتخاب کنید کدام یک را برمیگزینید؟
شاخبهشاخ
با فشردن دکمه R.S. در رنو وارد حالت اسپورت میشوید و سیستم فرمان پذیری چهارچرخ مسیر چرخهای عقب را در سرعتهای زیر 80 کیلومتر در ساعت تا 2.7 درجه تنظیم میکند. این حالت همچنین باعث افزایش 40 درصدی پاسخهای سیستم فرمان شده بنابراین GT احساسی شبیه خودروی سبکتر و کوچکتر دارد.
در حالتهای اکو، راحت و یا خنثی آستانه عملکردی سیستم به سرعت 60 کیلومتر در ساعت کاهش مییابد و مگان بیشتر از قبل آرامتر احساس میشود.
این تکنولوژی هوشمند که برای اولین بار در این کلاس عرضه شده کاربرد فراوانی دارد. این سیستم میتواند آسایش زیادی به همراه داشته باشد و البته هر زمانی که بخواهید باعث چابکتر شدن خودرو شود.
طراحی
هر سه خودرو نشانهای الزامی یک خودروی پرفورمنس را نشان میدهند اما جای تعجبی ندارد که مگان جدیدتر تازهترین انتخاب رنو به حساب میآید. طراحی مهار شدهی این خودرو جای کار زیادتری را برای نسخهی وحشیتر RS در آینده باز میکند.
قضاوت نهایی
رتبهی اول: اشکودا اکتاویا vRS
ترکیب فوقالعادهای از کاربردی بودن و کارایی منجر به پیروزی این خودرو شده است. هزینههای سواری این خودرو در سطحی برابر با مگان است اما از نظر خرید اقساطی شرایط بهتری را پیشنهاد میکند؛ و با اینکه فیس لیفت این خودرو سال آینده عرضه میشود اما هنوز هم فکر میکنیم که تطبیقپذیری و سواری این خودرو بهتر از دیگر گزینهها است.
رتبهی دوم: رنو مگان GT
استفاده از سیستم فرمان پذیری چهارچرخ در مگان GT نشان دهندهی رقابت موجود در این کلاس است. اگرچه این سیستم در مگان میدرخشد اما پیشرانه کمفروغ و گیربکس مردد این خودرو بخش زیادی از هیجان رانندگی را محو میکنند. البته که این خودرو چیزی بیش از لذت رانندگی تنها است و رنو کاربردی بوده و هزینههای سواری کمی نیز دارد.
رتبهی سوم: کیا Cee’d GT
بهروزرسانیهای اندکی کیا برای بهبود رتبهی این خودرو کافی نبوده است و Cee’d GT نه به اندازهی رقبا کاربردی بوده و نه مصرف سوخت بهتری نسبت به پیشروهای این کلاس دارد. البته این خودرو هیجان رانندگی و ارزش خوبی دارد اما باید به یاد داشته باشید که Cee’d GT فاقد تکنولوژیهای پیشرفتهی رقبای خود از قبیل گیربکس دوکلاچه است. فضای بار محدود و برخی مشکلات مربوط به کیفیت کابین باعث آخر شدن کیا در این مقایسه شدهاند.